ناظر به سه اصل نظریهپردازی، منبعشناسی و روششناسی، کتاب حاضر نگاهی دارد به تکوین دانش ریاضی در ایران در دورۀ معاصر، (از نیمۀ حکومت قاجار) با تأکید بر هنگام تأسیس دارالفنون (تا برپایی مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات (پژوهشگاه دانشهای بنیادی فعلی) در تهران. در کتاب حاضر در چهارده فصل، گوشههای مختلفی از تاریخ ریاضیات در ایران معاصر شامل تأسیس دارالفنون و دانش ریاضی در آن؛ تأسیس دانشگاه تهران و گروه ریاضی آن؛ چگونگی پیدایش انجمن ریاضی ایران و مانند آن مورد بحث قرار گرفته است.